Tito KK Bir İntihar Şarkısı

Değişmesi gereken çok şey var
Boş insan eskimiş eşyalar
Hep insanlar nefreti mumyalar
Ve nedense bunlar kine taparlar

Samanlıkta iğne ararlar
Yalancıktan gülücük atarlar
Çıkarcılıktan övünüp gücünü
Rezil rüsva olmaya adarlar

Bunlar yalanlar lan
Küfür edersin güdümlü hatıralara
Gözünü kapatıp , açıp yarınlara
Göçmek isterim semalarına

Gün ışığı uğramaz yer altına
Espriyim vurulup bel altına
Ağlamam gözyaşlarımı sel aldı ama
Bağıramam sesimi adadım uğruna

Nakarat x2
Yak , üzülür bu güneş nefreti kinini hapsetsin
Yak , üzülür bu gün hep iyiliklerden bahsetsin
Ah bu yaşadığınız doğmuş karakalemin vahşeti
Vah şu genç yaşımda hadım ettim hayallerimi

Sakin biri gözükebilirim ama
Benimde damarımda kan çağlar
Doğru aklî dengim yerinde değil
Kalbimde canan lar çarpar
(canan = eskimiş, eski hatıralar)

Alışamam lanet vedalara
Zengin misafir erken kalkar
Bende duyguları olan biriyim
Seven cahil için kovulan kalkar

Neden iyi olupta yok olanlar var
İçimde burkulan boğazlar var
Değişik biçimde kaçanlar var
Erişir ruhuma hep yaşananlar

Ruhu bedenden ayıran değil
Güruhu gözünde solanlar var
Kesinlikle derdi olan değil,
İntiharı hak eden günahkarlar

Nakarat x2
Yak , üzülür bu güneş nefreti kinini hapsetsin
Yak , üzülür bu gün hep iyiliklerden bahsetsin
Ah bu yaşadığınız doğmuş karakalemin vahşeti
Vah şu genç yaşımda hadım ettim hayallerimi