Muhalif Terki Diyar

Dolgu topuk giy, kabadayı ol

Kişiliğini mitoz böl, kalabalık ol

Oltaya takılıp alabalık ol

Ya da sonradan açılıp Arap atı ol

Mahmud Ekrem'in arabası ol

Rampada eriyen balatası ol

Batmış bi' kadırganın kamarası ol

Bir mağdurun verilmiş sadakası ol

Acemi bi' samurayın katanası ol

Façalı bi' Şahin'in aragazı ol

Irkçı köpeklerin kafatası ol

Yobaz muallimin falakası ol

Alex'in attığı ara pası ol

Bir kış günü Kuşçu'nun barakası ol

Bir âhu dilberin kara kaşı ol

Kayıplarımı geri kazanasım ol

Sonbahar ertesi karakışım ol

Nabzım arttıkça kan akışım ol

Tanrı'ya aşk ile yakarışım ol

Denizin ufkunda batan ışık ol

İlkokulumdaki yakalığım ol

Korkup kaçtığım bal arısı ol

Kanımla çizdiğim tasarımım ol

Gönül köşkümün halayığı ol!!

Peymânem kana doydu

Seyyânen kafa bulduk

Terk-i diyâr edicez

Ama nerede??

Peymânem kana doydu

Seyyânen kafa bulduk

Terk-i diyâr edicez

Ama nerede yol??

Tavsiye vermeye yetkim yok

Himmete muhtaç dede gibi benim hâlim

Haddimi bilmezden geliyorum

Tevâzumu egomla dengeliyorum

Ama sendeliyorum kimi zaman tabii

Güneşim açtıkça gölgem bana tâbi

Kibriti çak, içine dumanı çek istersen

ya da oksijenle matiz ol, aynen

Seçim senin, e niye peşimdesin??

"Uzak dur!" diye uyardım peşin peşin

Bencilin tekiyim ve biraz da cimri

Hesâbını yapıyorum üçün beşin

Her sabah aynaya bakıyorum nefretle

Güne başlama seansım, rutinim

Statik bi' sekansı tutuyorum böyle

Gregor Samsa'dan hâlliceyim

Trum tiki tak, bi' nevi makinalaşmak benimki

Yerinde saymaya programlı

Bozuk demek ki

Beynim sorguyu bekleyen ölü kadar evhamlı

Hâfızamdan siliniyo' zaman mefhumu

Rûhumu saran bi' cüzzam bu

Cüzdanın kıyısındaki eski resimsin

Eskimeye direnen ezgilerimsin..