Muhalif Ölürüm Ben Geceleri

Dürüst ol bi' kez olsun, hiç mutlulukla tanıştın mı??

Dön ve bir bak aynaya; sûretin gözlerinle barışmış mı??

Sanmıyorum, on yıl oldu; depresif bi' yüzle gülüyo'sun

"Can" dedikçe senin canın çıktı

Etle tırnak ayrılır da senle ben berâberiz

Ne yar ne yârenimsin (ama) hem dert ol hem devâ getir

Kaç gecemiz sabahsızdı, kaç sabahsa ışıksız??

Tebessümler yeşerttik hep ağlamaya devâm edip

Küfürlerimle kirlenip cürümle doldu kadehler

Şiddet gözümü bürüdü yine, şu kanından bi' kadeh ver

Dişlerim sıkıldı rûhum sıkıştıkça Araf'ta

Her taraftan şeytan fısıldar şarkılarını hasetle

Yüzümde patlayan yumruk benim mi, Tanrı'm??

Kollarımda sigaralar yakan parmaklar benim elim mi, Tanrı'm??

Gerilim arttı gecelerimde, uykularıma sindi ölüm korkusu

Doğrusunu istersen ben delirdim artık..!

Uyku mezar, düşlerim kefen gibi; bak

Ölürüm ben geceleri

Öfke nöbetleri zorlar nefesimi, ah

Kâbuslar hiç bitmedi...!!!

Kimse yoktu yanımda bi' sen kalırken sorgusuz..

..Ki sormamıştım aslâ, benimle var mısın yok musun

Yokluğun nâhoş tadında yitirmiştim kendimi

Karanlık bir mahâlde çıkmaz sokaktan bi' yol bulup

Korkusuzluk ütopyaydı kopya hayâller yaşarken

Geri kalan ömür kim bilir kaç yelkovan, kaç akrep?!

Zaman akıp gider avuçlarımdan damla damla yaşla

Hâlime gülerler odama saklanan bi' kaç hayâlet

Emânetime hıyânet etmekle mükellef

O kahpe adını zikredince kan fışkırır yürekten

Allah'ım, eğer olur da karşıma tekrar çıkarsa..

.."elvedâ"dan ibâret tek cümlelik bi' cüret ver

Ben senim ve sen de bensin; anladın mı, gerizekâlı??

Boynundaki o yağlı urgan benim elimde bağlı

İlâçlarla böldüğün günler tükenmek üzere

"Hayat" denen cümleden geriye hepi topu üç kelime kaldı..!