Laros Sevgi Dermanı

Doldurdum sənsizliyi bu gündə mən badələrə
Gəl indi birgə içək çarə olaq yarələrə
Bənzədərdim onu mən qurandakı ayələrə
Əlləri kirlənib artıq toxunub yad əllərə

Görəsən dəyişib mi dəniz gözlü baxışları
Mən ona günlərlə şeir yazdım usanmadım
Duydum söyləyib ona deyin ki bağışlasın
Mən onu bağışladım, Allah bağışlasın

Sənsiz günlərimi səssizliyə qərq elədim
(Yəni) Mən Səni Sevməylə səhv elədim
Ciddiyəm desəm belə inanma yalan deyirdim
Çünki mən Sən deyiləm ümid verib tərk eləyim!

Bitirdi xəyallarımı adicə bir kağız parçası
Yaşarkən öldürdü məni özgəylə qucaqlaşması
Sonuncu görüşü belə çox görmüşdü mənə
Qısa bir mesaj ilə bitmişdi sağollaşması



Allahdan istəmişdim səni yazsın hər günümə
Son dəfə qayıt geri və bir daha çıx önümə
Deyəcək çox söz var bircə dəfə bax gözümə
ilk cümləm belə olacaq gələmmədim mən özümə

Sənsiz şeirlərim günəş kimi qürub edir
Nədənsə yazdıqlarım başqasına qürur verir
O mənə bu dünyada cəhənnəmi yaşatdıqca
Məndən çox uzaqda özgəsinə hüzur verir

Siqareti tərk etmişdim qoxuna yaraşmır deyə
Hər gecə yatdığımda yuxuma gəlirsən niyə
Yazmaqla bitmədi dərdim bunuda bilməlisən
Artıq hər siqaret yanacaq sənin şərəfinə

Darıxma çox az qalır bitəcək bu eşq dastanı
Şair öz əlləriylə yazacaq ölüm fərmanın
Amma ki biraz da döz hələki qalıb onda
Onu həyata bağlayan morfin "Sevgi Dərmanı"