Alfaran Sana Dokunmama İzin Ver

Denedim olmadı

Yine de denedim olmadı

Dönüp de geriye bakmadı

Karlar yağsın yüreğime

Korlar var zaten üzerimde





Aşık olmuş bir kadın

Adamın gölgesi bile ona keyif veriyor

Yine gidemiyordu belki beklemiyordu

Yağmurda yine ıslanıyordu kadın

Adam ıslak bedenini gördü

Hırslı gözleriyle döndü baktı kadınına

Soğuk havayı bahara döndüren bakışları vardı kadının

Koskoca gözleri karşısında çaresizdi adam

Aslında yapılacak hiçbir şey yoktu

Gitti kadın belkide bu zor olmuştu





Durulmuştu (durulmuştu) belkide huzur olmuştu





Derin boşluklara doğru

Her gün daha senin oldum

Çünkü cehennemi sevdim

Bütün kelebekler hissizdi

Şimdi hepsi donar

Hepsi sarhoş

Hepsi sakıncalı

Hep bi daha loş

Hep mi yaş gözlerinde

Çürük bir ağaç son bulurlar

Düşünmedim eve döndüğümde

Sana dokunmama izin ver

Bu tam ikimize için

Düşüyorum gezegenler(den)

Ölüm ışıkları bulur

Bir gün daha seninle oldum

Kadın ışıkları sevdin (ya)

Hani karanlığın eşsizdi (ya)