Ahker Mezat
Thêm vào danh sách phát
Ahker - Mezat đã được thêm vào danh sách nhạc yêu thích!
Ahker - Mezat đã được xóa khỏi danh sách nhạc yêu thích!
Thời lượng: 02:42
Kích thước: 2.49 Mb
Số lần tải: 12
Số lần xem: 125
Bình luận:
Ahker - Mezat Chưa có bình luận nào cho bài hát này. Hãy là người đầu tiên bình luận!
Nếu bạn thích bài hát, hãy để lại bình luận để hỗ trợ trang.
Nếu bạn thích bài hát, hãy để lại bình luận để hỗ trợ trang.
Ahker Mezat Lời bài hát
kaç şiir yazıldı kaç kalem kırıldı? şairim
ben damarlarımla mürekkebine dahilim
göz kapaklarımı açtığımda siyah nokta
şahidimdir kederlenip gördüğümde ahiri
bi'mektup hırpalandı ellerinde cahilin
her satırda anlatırdı unutmuşken sahibi
her kitapta itinayla kurutmuştu oysaki
gülleri çiçekleri sanki anıymış gibi
beyitleri ilham perisinin bir öfkesiydi
bu kadar zarar gören kendi değil iç sesiydi
içinde iki köpek yaşar birisi kötü birisi iyi
bilmiyordu hangisini fazla beslediğini
ihtimaller dahilinde kibrin ölmeliydi
ben ise şahit olup öldüğünü görmeliydim
umudu baki olur karanlığı görmeyenin
karanlıkta şair oldum ışıkları sönmeyen'im
v2
yalnızlığa terkedilmiş unutmuştu tarihi
bulduğumda henüz dönmemişti talihi
zordu tarifi farketmiyor halini
umut saklar ceplerinde hatırlar ahvalini
elleriyle itti kazandığını diliyle
kan tükürdü sokaklara şaşkın ifadesiyle
boşaltsa ceplerini kaybettiği gelir
olsa da konuşsa ah şu rüyaların dili
sayfalar karardı sildi silgisiyle
döndü baktı kağıtlarına bütün sevgisiyle
iç geçirdi sigara yaktı
söndürdü attı kitap yazmasını bitirdiğinde
gözlerimle gördüm konuştuğunu kalemle
sanki dinliyordu onu yazdı metinlerinde
ruhu aynı karakteri sence neden farklı
sonra kızdı kalemi kırdı pencereden attı
ben damarlarımla mürekkebine dahilim
göz kapaklarımı açtığımda siyah nokta
şahidimdir kederlenip gördüğümde ahiri
bi'mektup hırpalandı ellerinde cahilin
her satırda anlatırdı unutmuşken sahibi
her kitapta itinayla kurutmuştu oysaki
gülleri çiçekleri sanki anıymış gibi
beyitleri ilham perisinin bir öfkesiydi
bu kadar zarar gören kendi değil iç sesiydi
içinde iki köpek yaşar birisi kötü birisi iyi
bilmiyordu hangisini fazla beslediğini
ihtimaller dahilinde kibrin ölmeliydi
ben ise şahit olup öldüğünü görmeliydim
umudu baki olur karanlığı görmeyenin
karanlıkta şair oldum ışıkları sönmeyen'im
v2
yalnızlığa terkedilmiş unutmuştu tarihi
bulduğumda henüz dönmemişti talihi
zordu tarifi farketmiyor halini
umut saklar ceplerinde hatırlar ahvalini
elleriyle itti kazandığını diliyle
kan tükürdü sokaklara şaşkın ifadesiyle
boşaltsa ceplerini kaybettiği gelir
olsa da konuşsa ah şu rüyaların dili
sayfalar karardı sildi silgisiyle
döndü baktı kağıtlarına bütün sevgisiyle
iç geçirdi sigara yaktı
söndürdü attı kitap yazmasını bitirdiğinde
gözlerimle gördüm konuştuğunu kalemle
sanki dinliyordu onu yazdı metinlerinde
ruhu aynı karakteri sence neden farklı
sonra kızdı kalemi kırdı pencereden attı