Tugay Torlak Sebep Ara

Her gece bir sebep ara düşün olanı
Her veda zordur ama giden değil oralı
Zor günler geldiğinde herkes neden yol alır?
Her zaman dik dur üzülme bu hayat kuralı! x2

Ne yollar yürüdüm tek başıma
Bütün engelleri aştım
Her şey tersine döndü bir anda
Geriye bi' feleğin çemberi kaldı
Ben erken büyümek zorunda kaldım
Olmadı serzeniş hakkım
Attığım her adımda bir iz,
Girdiğim her yolda bir intihar bıraktım!

Hayatla kanlı bıçaklı da olsak-
Birbirimizi sevmesek de aç kalamazdım
Ailem hayatı bile paylaşamıyorken bunu paylaşamazdım
10 yaşında yazmaya başladım, gördüm ekmeği ve aslanın ağzını
O yaşta bi' çocuğun omzuna bu sorumluluk haddinden fazlaydı bence

Kimseye kızgın değilim
Yalnız bırakıldığım için
Kimseye kızgın değilim
Pisliğe maruz kaldığım için
Kimseye kızgın değilim
Ortada kaldığım için ama
Yaşıtlarımın bedenleri fazla ufaktı bu elimle gömdüğüm mezarlar için!

Her şeyi gördüm
Bu sokaklar nankördür
Sen olabildiğince gözlerini kapat
Doğruyu yaz gönlüm
Kendi aklımla savaşıyorum
Zaman yok!
Pusulam tek yönlü
Her şeyden vazgeçtiğim gün benim öldüğüm gündür!

Her gece bir sebep ara düşün olanı
Her veda zordur ama giden değil oralı
Zor günler geldiğinde herkes neden yol alır?
Her zaman dik dur üzülme bu hayat kuralı! x2

Nefes aldığım sürece bir umut var
Bütün olasılıklar hep benden uzak
Ama ne farkeder ki?
Bu bedenin içindeki ruhun başarıya yemini var
Başaracak bunu her gün çalışarak
Dişini tırnağına takıp kazıyarak
Algınız yıkılacak ve bir gün olacak
Varoş mahallemize güneş doğacak yine!
Bu kadar büyük bir hırsı görmemişti kimseler suratımda
Ömrümün en büyük aşkı karşıma çıktı otobüs durağında
Yanımda kimse yoktu bu şehir beni yuttuğunda
Herkes sırt çevirirken o elimi tuttu ve bir yol sundu bana

İnsanlar telefon rehberi gibidir moruk
Her gün bir numara
Sen de bizden olmuşsun artık
Dertleri sallıyorsan duvara
Bir cevabınız olmalı en azından ben alıştım susmalara
Basit tartışmalar yeterli olur hep bu kinleri kusmanıza

Hiçbir zaman değişmedim yola çıktığımı yolda bulduklarıma
Bu sözler asla kıyas olamaz içime atıp da sustuklarıma!

Her gece bir sebep ara düşün olanı
Her veda zordur ama giden değil oralı
Zor günler geldiğinde herkes neden yol alır?
Her zaman dik dur üzülme bu hayat kuralı x2