Selis Elzem Üvercinka

Bugün ölüm tadında rüyalar bıçaklarını bilerler.
Masalları tasvir etmek gerek olumsuzluklar içinde.
Kılıcımı kınından çıkaramadım yoruldu sanırım nefisler.
Hayallerim sulu boya gibi kaydı gitti elimden !
Mutluluk vermez ki şimdi resimler
Dokunmak bile gelmez ki içimden.
Sen kanında alkol dolaşan bi rezilken,
Nasıl çizilebilir gözlerime böylesine hezimet?
Resitaller oluşturdum kurguları bilinçaltıma uymadan.
Yokuşları yürürmüydüm ağlarken yanımda hayali bulmasam?
Bi manzara resmi çizebilen var mı güneş göğe vurmadan ?
Sabaha uyanabilir misin umutlarını kurmasan?
Ve gün gelir saçlarıma ak düşerde yanımda olmazsa dostlarım,
Yada olurda arkamda hissederken onları,
acı bulursam sırtımda
yanımda kimse olmasın.
Çünkü; benim gözüm dolmadı!
Söylesene geçebilir misin çakıl taşlarından çıplak ayak?
Anlam katabilir misin morluğuna karanfilin?
Kıskanarak büyüdüm özgürlüğünü kuşların kanatlarına hırslanarak
Selis atladı hayata nolur kızma bana!