Sanjar Git Desemde Gel

Acıtmıyor artık o söylediğin sözlerin
Gidince anladım yalanmış o gözlerin
Bitmeyen bu ızdırapta çaresiz bu aykırışın
Duyar mısın gel desemde ben yine kapındayım
Unuttum ben desemde unutamaz bu kalbim
Sensizliğin arasında bi boşlukta yazıyorum
Anlama bu sözleri gelmesende ben ağlıyorum
Yolumda taş olsaydım razıydım biliyosun
Şimdi mezarımda bir toprağım al gözün doyursun
Acım senle batan güneş yokluğumda somursun
Açmasın bu çiçeklerim ilk baharda kurusun
O sevgiyi bu derdime ben ezerdendi sözlerim
Olmayan bi yalan aşka ağlıyormuş gözlerim
Sen onunla kal gülüm ben hayalinle yetinirim
Bırakma git desemde ben herzaman burdayım
Aşkının içinde vaar olan bi evde yalnızım
Kurduğum o hayallerin tek başına yaşıyorum ya
Bunun için gelmediğim her bi günde yanmışım
Sen kokan bu yorganımda sorunlardan kaçıyorum
Uzanamaz size ellerimden bileklerimi doğruyorum
O kadın orda gülüyorken ben burda ağlıyorum
Kaç satırdı söyle sevginin bu bedeni ölmek mi
Seni en son gördüğüm an kucağındaki bebekti
Utanmasın bu şehir bugün yaşanacak bir olay var
Bugün terim döndü evet hesap günü geldi yar
Kanındayım bu sefer elimde acıyla gelmedi
Ben yaşanısı bu aşkın kiralık katiliydim
Duruyor şimdi önümde kefene sarılı sevgim
Yalnızım ve bitkinim ya sigaramsa dert totallı
Sen gidince soğuk kaldırımlar oldu yatağım
Baş ucumda hayalimle yatıyorum ben anladım
Bir yırtık gazeteyle geceyi sabaha bağladım
Baştı sonu yoksun işte bu yüzden ben ağladım
Sevgimi öldüren bi kahpe kadına aşığım
Şimdi senle kurduğum o hayalerde yalnızım