Ozbi Gökyüzüne Uzan

Benimle geçirdiğin günün
Hesabı yok,
Kitabı yok,
Hitabı çok.
Bir serçe konar parmağına,
Cevabı yok.
Bir umut kalır göğüsünde,
İnancı bol.
Bir dünya kurup
Bulutlarda uçmak yani
Karanlık suçlar yani
Özgürlüğü anlayıp sonra kusmak yani
Kararlı cümlelerle asfalta basmak yani.
Özgür müyüm ben diye sor,
Bu yaşam niye zor?
Bu gözler niye mor?
Gözyaşım, meteor
Ruhum, dinazor
Gökyüzüm, metafor.
Ben yine anlatır bi' halim,
Olup bitenlerle kafayı çizmiş bir halde.
Yine anlatır her hali,
Göz kamaştıran bir yıldızın gölgesinde.
Ara sor, beni gri bulutlara
Kafa yor, düşen yıldırımlara
Uzan, gökyüzüne
Gökyüzüne
Gökyüzüne, uzan.
Bak yüzüme
Gül gözüme
İnan sözüme
Hadi.
Ara sor, sor, sor beni gri bulutlara
Kafa yor, düşen yıldırımlara
Uzan, gökyüzüne
Gökyüzüne
Gökyüzüne, uzan.
Bak yüzüme
Gül gözüme
İnan sözüme
Uzan.
Bazen yağıyorum,
Bazen sağ sola öfkem patlıyor
Bazen gülümsetip yığıyorum tüm renkleri.
Hayatın denklemi,
Bu asi ruhun giriştiği bütün kavgalarına eklenir.
Sor len, bana sor len.
Aşk ile üstüne sağanak yağmur gibi yağarım
Len, durmam.
Ama sev diye yanında kalmam
Yok yere kimseye dolmam
Konuşur konuşur yormam
İstediğin şekilli almam.
Durdan kalktan anlayan biri var mı?
Yoktan vardan anlayan biri varsa,
Yolla aşka hayata yeni anlamlar katalım.
Zaten balçıktan bok tutmuş lan gün batımı.
Sazdan, sözden geçmem düzmem.
Düzden, tersten okusam bile aynı.
Ama, her acının yağmuru vardır
Her gecenin mağduru vardır
Her umudun değişen düşleri
Ve değişime aç kamburu vardır.
Ara sor, beni gri bulutlara
Kafa yor, düşen yıldırımlara
Uzan, gökyüzüne
Gökyüzüne
Gökyüzüne, uzan.
Bak yüzüme
Gül gözüme
İnan sözüme
Hadi.
Ara sor, sor, sor beni gri bulutlara
Kafa yor, düşen yıldırımlara
Uzan, gökyüzüne
Gökyüzüne
Gökyüzüne, uzan.
Bak yüzüme
Gül gözüme
İnan sözüme
Uzan.
Uzan...
Uzan...
Gökyüzüne, uzan.