Jedojest Yokuş

Yaşıyor şehir içinden çıkılmaz bir halde
Ölüyor umut sabahları kan kusuyor
Yokuş acı derin yara
Elimde kan
Yaşamak artık acı veriyor
Üzül biraz yanımda kal
Ümit etsem boşa gidiyor
Yokuş acı derin yara
Elimde kan
Yaşamak artık acı veriyor
Üzül biraz yanımda kal
Ümit etsem boşa gidiyor
benide yanına al yada bir derin acıya bir düş
Nefesin şehre deli bir yurt
Kafesin içine ölü bir kurt gibi
Yaşadım ölü gibi
Hayatın ödedim bedelini
Bazen soramam nedenini
Seçerim kafanın güzelini
İçim enkaz kaderime düşken
Nasıl koşayım yolum yokuşken
Gülemiyorum düzen bozukken
Elimle itiyorum hayat kozumken
Alkışlanır bütün kara listem
Gözlerimde perdeli sisler
Savaşmaktan yaralı bu dizler
Bir kazancım yok zaten hiçbir düşüşte
Gözlerimde dert ellerimde kan
Yürüdüm her bir şehirde her bir ilde yar
Benim yollarımda hep dizlerimde kan
Seni bulmak istediğim yağdı yine kar
Yokuş acı derin yara
Elimde kan
Yaşamak artık acı veriyor
Üzül biraz yanımda kal
Ümit etsem boşa gidiyor
Yokuş acı derin yara
Elimde kan
Yaşamak artık acı veriyor
Üzül biraz yanımda kal
Ümit etsem boşa gidiyor