İkiye On Kala Denizatlarını Severdin Sen

Astımın hala sorun oluyo mu ?
Durma öyle deniz kenarlarında fazla, biliyosun yaramıyo.
Hem Havalar da soğuyo, sıkı giyin sen çabuk hasta oluyosun.
Çok iyi niyetlisin, çabuk güveniyosun.
Öyle beyefendi beyefendi sırıtan her yavşağı alma hayatına.
 Ama gül, hep gül..
Ben sende gördüm gülmenin bir insana bu kadar yakıştığını.
Denedim.
Sende durduğu gibi durmadı bende.
Ama naptım biliyo musun
Oturdum birkaç şarkı yazdım, hatta bunları insanlarla paylaştım.
Evet, gerçekten bunu yaptım.
“Şarkılar en güzel hatıralardır”
Bunu sen söylemiştin. Bizim doğru dürüst bir hatıramız olmadı.
En azından.. Yani belki bu cümleler birilerinin hatırası olur dedim.
Geçen otururken şeyi düşündüm;
aslında o kadar da kolay değilmiş yaşamak, ne demek istediğini şimdi şimdi anlıyorum.
Yapmam dediğin ne varsa, bi bakmışsın tren olmuş arkanda.
Yani maymun oluyosun, maymun oluyosun da yine de toz kondurmuyosun.
Sonra soruyolar, zaten ben böyle istiyordum diyosun.
 Ama hala saygı duymuyorum hayata, hala aynı düşünüyorum.
Hiç bi derinlik yok, anlam aramaya lüzum da yok. Oldukça basit ve sığ..
ama yaşamak zormuş haklıymışsın, büyük konuşmuşum.
Şimdi ben bunları yazıp buraya bırakıyorum.
Belli mi olur , belki karşı kıyıdasındır, ayaklarına vurur; dalgalar, cümleler ve yorgun bi deniz atı..
İyi kal..