İbrahim Dizlek Özcan Türe-Soytarı Zaman

Boşa aldım hayatımı

Tepe taklak gidiyorum hayatın dik yokuşunda

Gözümü karartım bu soytarı zaman da

Beni bu canımdan bezdirenlere yazıklar olsun

Korkum yok azrailden

Lakin haysiyet kalmamış ölümün duruşunda

Dostu düşmanı seçmek zor bu soytarı zamanda

Menfaat için adam satanlara yazıklar olsun

Eskiden asalet vardı insanların duruşunda

Özüyle sözü belli olurdu her konuşmasında

Sonu belli olmayan bu hayat savaşında

Mert ile namerti seçmek zor bu soytarı zamanda

Özüyle sözü belli olmayanlara yazıklar olsun

Dostuna ihanet edenlere yazıklar olsun

Zengin yalanı doğru fakirin doğrusu yalan olmuş

Vicdan terazisi kalmamış insanlarda

Mevki makam için her şey mübah olmuş

Hakkı savunmak zor bu soytarı zamanda

Hak yerine kula kulluk edenlere yazıklar olsun

Gel gardaşım ayrı gezme

Kula kulluk yakışır mı?

Zalıma boynun eğme

Kula kulluk yakışır mı? Yakışır mı? Yakışır mı?

Eskiden büyük büyüklüğünü küçük küçüklüğü bilirdi

Herkes hakkını alırdı atasından kalan terbiye hazinesinden

İnsanca yaşamak zor bu soytarı zamanda

İnsanı insan ayıranlara yazıklar olsun

Eksimiz artımızdan fazla

Bu yaralar kapanmaz bu tozla

Yerle yeksan olacağız bu hızla

Geçmişi unuttuk bu soytarı zamanda

Aslını inkâr edenlere yazıklar olsun

Çıkar arsalarına kurmuşlar gönül saraylarını

Aşktan ruhsat almamış sevdalar

Sevgiden eser kalmamış bu soytarı zamanda

Yârine ihanet edenlere de yazıklar olsun

Gelmişinden geçmişinde habersiz yaşıyor gençlik

Hafızasını kaybetmiş insanlar

Adresi olmayan odalarda tutuluyor tüm kayıtlar

Özgürce yaşamak bu soytarı zamanda

Dilimize zincir vuranlara yazıklar olsun

Hak yerine kula kulluk edenlere yazıklar olsun

Akarsu darda kalsa da

Dünya halkı hep ölse de

Bunun sonu ip olsa da

Kula kulluk yakışır mı? Yakışır mı? Yakışır mı?