Heijan İstanbul

[Verse 1]
Bu da böyle bi' sıkıntı koştur
Her günün ayrı olay, kır puştu
Kaç kere deldirece'n daha postu
Düşmeden ayıkamadın kirli dostu
Belinizde bir makina mı vardı?
Düşürdü birileri, hakkını aldın
Yazmıyor duvarda sünneti, farzı
Kurulur cemaat, adalet ararsın
Ara dostunu yokla (Yokla)
Kazana, belana kaç kişi zıplar
Gereken nedir aslan?
Hasmını koparmak için toparlan
Kıy birilerine, yeter
Bu intikam herkesi yer
Boş yere yatıyor ölen
Kimse sormuyor bu nasıl düzen?

[Nakarat]
Bu da illegal hali şehrin
Sen ne güzelsin lan İstanbul
Söndür ocağı; garibanı yansın
Taşı, toprağı kan, İstanbul

Bu da illegal hali şehrin
Sen ne güzelsin lan İstanbul
Söndür ocağı; garibanı yansın
Taşı, toprağı kan, İstanbul

[Verse 2]
Kurulur birilеrine köşede tеzgah
Kır, düşür, hakkını ver
Bir nefes al
Kuytu köşelerde tilki, ticaret
Kendini boş koy, cezayı sırtla
Böyle sürer, gider bu yollar
Dikiş tutmaz, hayatı suçlar
Kendi payına düşeni bir bilse
Başkası için yatar mı mahpus da?
Dört duvar arasında boğul'can
Paranoya beynini kemirirken
On beş adımlık vicdanı volta
Seyredecekler sendelenirken

[Köprü]
Dört duvar arasında boğul'can
Paranoya beynini kemirirken
On beş adımlık vicdanı volta
Seyredecekler sendelenirken

[Nakarat]
Bu da illegal hali şehrin
Sen ne güzelsin lan İstanbul
Söndür ocağı; garibanı yansın
Taşı, toprağı kan, İstanbul

Bu da illegal hali şehrin
Sen ne güzelsin lan İstanbul
Söndür ocağı; garibanı yansın
Taşı, toprağı kan, İstanbul