Dursun Ali Erzincanlı Ashabı Muhammed

Ne zaman saadet asrını düşünsek
Arkadaşlarından o güzide ashabından biri ağlar kalbimizden
Önce sen ağlarsın
Abdullah Bin Mesud-a bana Kur-an oku demiştin
Ya Resulallah Kur-an sana indirilmişken sana mı Kur-an okuyayım demişti
Onu başkasındanda dinlemeyi de severim buyurmuştun
İbni Mesud İsa suresini okumuştu bir ayete gelmişti
Her ümmetten birer şahit
Onların üzerine de Habibim seni bir şahit olarak getirdiğimiz zaman
Onları hali nece olur
Şimdi yeter demiştin
İbni Mesud sana bakmıştı
Gözyaşların mübarek sakalıuna inmişti
Bir defasında ashabında Kur-an okuyordun
Sakının o ateştenki onun yakıtı insanlar ve taşlardır diyordu
Önünde oturan siyahi bir adam yüksek sesle ağlamaya başlamıştı
O ağlayışa Cibril inmişti semadan
Ya Resulallah huzurunda ağlayan bu zat kimdir demişti
Sen de Habeşli biri demiş ve onu övmüştün
Cebrail ise bu müjdeyi vermişti
Allah buyuruyor ki İzzet ver Celalime
Arş üzerindeki hakimiyetime Yemin ederimki
Dünyada benim korkumdan ağlayan bir kulun gözünü cennette çok güldüreceğim
Ne zaman Saadet Asrını düşünsek
Arkadaşlarından o güzide Ashabından biri hesap gününden korkar gönlümüzde
Şeddat bin Evs korkar yatağına girdiğinde
Sağına soluna döner durur uyuyamaz
Allah'ım der
Cehennem ateşi uykumu kaçırdı
Sonra kalkar sabaha kadar namaz kılar
Ebu Derda düşer gönlümüze
Keşke ailemin koçları olaydım da
Kendilerine misafir geldiğinde beni yedirseler di der
İmran Bin Husayn düşer gönlümüze
Keşke bir tepede kül olaydım da
Fırtınalı bir günde rüzgar savursaydı der
Ne zaman Saadet asrını düşünsek
Arkadaşlarından, o güzide Ashabından biri
Peygamber sevgisin öğretir bize
Ashabından biri sana gelmişti
Ya Resulallah demişti
Seni o kadar çok seviyorum ki
Aklıma geldiğinde gelip seni göremesem
Canım çıkacak gibi oluyor
Sonra ahireti düşünüyorum
Cennete girsem bile seninle birlikte olamayacağım aşağı mevkilerde kalacağım
Bu da zoruma gidiyor istiyorum ki orada da seninle birlikte olayım
Sen de kişi sevdiğiyle beraberdir buyurmuştun
Abdurrahman ibn sa'd anlatıyor Ya Resulallah
Diyorki birgün Ömer'in oğlu Abdullahla oturuken
Ayağı kasılıp kaldı
Ayağına ne oldu dedim
Şuradan itibaren bir sinir topladındı dedim
Bende dedimki en çok sevdiğin insanın adını anda iyileşsin
Ya Muhammed dedi ve hemen ayağını uzattı
Ya Rasulallah sen abdest aldığında
Ashabı güzin efendilerimiz koşarak abdest suyunu alıp yüzlerie sürerdi
Bir defasında sormuşsun niçin böyle yapıyorsunuz
Bereket ve hayır umuyoruz demişler
Sende buyurmuşsun ki Allah ve Rasulünün sevgilisi olmak isteyen
Doğru söylesin emanete riayet etsin komşusunu incitmesin
Ne zaman Saadet düşünsek
Arkadaşlarından, o güzide Ashabından biri
Hamd eder Allah'a şükrü öğretir bize
Eba Eyyüb El-Ensari ona öğrettiğin kelimeleri söyler
Allah'tan başka ilah yoktur
Mülk ve saltanat onundur
Hamd onun hakkıdır
Onun ortağı yoktur