Deniz Gürzumar Kara Kediler

Hiç bir zaman değildik masal diyarında

Yaşarım sadece kendimi gecenin siyahında

Farkım yok dedim herkese senelik kiracıylaAma sizler harcadınız beni durmadan geberik bir anımda

Sıkıldım artık oynadığım onca kumarlardan

İstemim harici tepemde dolanan dumanlardan

Sevgisi nefreti sahteden hallice suratlardan

Gösteri bazlı yok yere edilen dualardan

Duvarlardan atlayıp her yere yuvarlanmak

İsterim yırtmak kurallardan

Neden olsun ki durağanlaşmak

Kulak asmaktan bıktım boş boş laflarınızdan

Kurduğunuz o saflarınızdan

Ben kendim tek tastamamım lan

Yollarıma çıkmayın ha yeniden

Gelmeyin de hiç bir zaman geriden

Açtığınız yara fazla derinden

Keşke tutmaz olsaydınız elimden

Beynimden gitmediler

Yok olsunlar artık bir yalnızlık

Kalsın bana yeter ki bitsin bu kara kediler

Düne bakmaktan yoruldum artık saplanmaktan

Boş beleş insanlara yok yere katlanmaktan

Bıkmadınız ar damarlarınızı çatlatmaktan

Arkadan arkaya hep birbirinizi satmaklardan

Kana karışan zehrin arasından

Biranın kasasından, rakının masasından

Adamın kabasından, ülkenin yasasından

Birinin anasından, diğerinin babasından

Anlarlar çok, hangi birine sorsan yapmazlar rol

Yaradana sığınıp Allah'tan korkmazlar bunlarda hep var sansasyon

Bitmez tansiyon

Kendimden geçirenleri

Devrettim ben eskiden beri

Hep sevgimden delirtenleri

Mest ettiğimden gelirler geri

Beynimden gitmediler

Yok olsunlar artık bir yalnızlık

Kalsın bana yeter ki bitsin bu kara kediler