Carty İkibinondört

Bir hayli yorgunum ben dostum yüzümde umutsuzluk
Zaten göründüğü gibi baya bir mutsuzdum
Hayatımda bütün olaylar hepsi olumsuzdu
Bakıyorum da çevremde bir çok insan onursuzdu
İki üç ay önce bende kafayı yemiştim
Şimdi oradan diyecekler ki ben zaten demiştim
Alkole bağımlı oldum bir anda gelişti ve
Sonra gerçekten düşündüm annem için değiştim
Nasıl bu duruma düştüm inan bilmiyorum aslını
Şimdilerde başlangıç bir iki seneye astımım
Çözemedim ki bu dünyanın bana olan kastını
Bir türlü çeviremedim şu kodumun şansını
Bazen çok özlüyorum diyorum baba gel artık
Hiçbir amacım yok ki ben mi gelsem gözümü karartıp
Hep sürünmekle geçti yirmi bir senelik hayatım
Kusura bakma a**na koyim böyle hayatın

Bir temmuz akşamı ben bu sözleri yazıyorum
İnsanlar garip ama mecburen yaşıyorum
Konu haksızlık olunca ben sınırlarımı aşıyorum ve
Kendimi tutamayıp küfürlerimi basıyorum
Azda olsa mutluyum Cevdet ve Özkan kardeşimle
Diğerlerini saymıyorum çünkü hepsi kar peşinde
Belki hayatım değişir birkaç seçimle
Her şey düzene girer mi acaba otuz beşimde
Herkes akıllı bense oynuyordum cahili
Bu aralar sırdaşımda Konyaaltı sahili
Geçmişe bakıyorum da rüya mı sahi mi
Hala yok inan benim bu kalbimin sahibi
Tanrı nedense hep yatırdı beni ters köşe
İnatla sürüyor bu kavgam hayatla hala diş dişe
Bir kadeh rakı dışında mutlu edemez hiç bir şey
Herkesi boş verip gitmek istiyorum geçmişe.