Canfeza Acıyı Seviyorum

Verse:
Yeniden birini sevmek ömür sürer,
O kadar kalmadı be gönül süren.
Yaşattıkların tümüyle ölümsüzler,
Gözlerimde saklı mühürsün, hep.
Seni seviyorum dediğim herkesi sevdim.
İnan, yine olsalardı yine severdim.
Ne aldım, ne de verdim,
Ne aldın, ne verdin?
Neyse asıl konuya dönelim, aşka;
Aşık olunca mı kalbine yönelir taşlar?
Çok sevince mi ızdırap başlar?
Kötü mü aşk, saçma mı? Başka?
Sevmek; bir sanattır, kanatlı,
Kanat uçmaktır ki; uçmakta sanattır.
Bana kalırsa biri sanatı yarattı,
Mutlak yaradan, içimizdeki sanatçı.
Sorarsa biri önünü kesenlerin,
Tanımıyoruz ne sen beni, ne ben seni.
Hiç olmadık ne ben senin, ne sen benim,
Açıkcası; ne sen ben, ne ben senim.
Şiir senden fazlasıdır, sihrim,
Doğum günüm, gün ışığım; mihrim.
Bir zahmet hatanı düzelt şimdi,
Beni bu saf karanlığa sen ittin.
Beni bu karanlıkta kaybettin,
Üzüldüm, sanki bilyelerimi kaybettim.
Beni bir çocuk gibi kaybettin,
Pazarda kaybolmuş gibi ağladım, aybettin.
Bu bana yapılmazdı, yaptın.
Sana bu yapılmazdı,yaptım.
Kandırılmamalıydım, yaptın.
Şiirlere değmezdin, yaptım.
Güzeldin herşeyinle, yenmezdin tadından,
Yüzüne şiir yazılacak binlerce kadın var.
Ardından tek bir kez söz etmedim adından,
Biriydin benim için o binlerce kadından.
Biri gider bini gelir,
Bini gider biri gelmez.
Ne yaman çelişkidir,
Biri kanatır, bini delmez.
Onu sever, beni sevmez,
Ona ulaşır, bana ermez.
Aşk dilenmek gerekmez,
Ona verir, bana vermez.


Sırf benim gönlüm olmasın diye,
Gönlüme el koyuyorsun, niye?
Sırf gönlünde olmayayım diye,
Gönlüne el koyuyorsun, niye?
Acıyı seviyorum; damak tadım böyle.
Acı dil, çoğunlukla tatlı şeyler söyler.
Unuttuysan beni, bunu açıkça söyle;
Beni unutsan da özleyeceksin söz ver!
Arada bana küfret, günahı benim.
Vahı beni bulur birgün, ahı seni.
Yakama yapışmış bir günahın eli,
İçinde boğuluyorum bir sürahi selin.
Dışında kalmışım şekerden bir evin,
Sular altında kalmış, insana güvenim.
Ateş pahası olmuş sevdanın dirhemi,
Ne sağa, ne sola dönmüyor dümenim.
Sende herşey tıkırında gibi,
Sanki bir gece de olsa görmemişsin dibi.
Sen de zaten bunu istemişsin gibi,
Ya gerçekten böyle oldu, ya da bu kibir.
Gerçekleştiremedin bir küçük düşü;
Seni kalbimde fazla büyütmüşüm.
Ederini anladığımdandır küçük düşüm;
Benim ki küçük sen büyük düşün.
Ama nereye çekersen oraya yürür,
Orada gece olur, orada söndürür günü.
Sana bakan gözlerinde beni görür,
Çünkü ben ebediyen gözlerine sürgünüm.
Kavradım süngümü; tehlikeli sulardayım.
Göz bebeklerine mesafem bir dudak payı.
Bir ağlamana bakar işim, korkulardayım;
Tekrar paylaşamazsak diye bir dudak çayı.
Boşluğunu doldurmadım, daha yer açtım,
Sende yer kalmadıysa eğer bana ver aşkı.
Beni aşka boğ kesintisiz ki zaman şaşsın;
Ki nasıl yaşar bir insan, bir başına, başsız.
Gittin ama bana bir meziyet yükledin;
Koyuyorum nereye istersem yüklemi.
Bana bir kapı araladı tüm gördüklerim;
Farklı bakıp, görmek bir çeşit körlük değil.
Ama her şeye iyi niyetle yaklaşmak öldürür,
Herkesi sarıp sarılmanın sonucu kördüğüm.
Yaşam hayli narin bir ağdır kaderin ördüğü,
Sevilen; sanma ki sevende ömürlüğüm.