Abdurrahman Önül Ağlar Yakup

Ben bir Yakup idim kendi halimde Mevla'mın ismi vardır dilimde
Aldırdım Yusuf'u Kenan ilinde ağlar Yakub ağlar Yusuf'um deyu
****
Yusuf'u hocada okumaz oldu anın bülbül dili şakımaz oldu
Alnındaki nuru parlamaz oldu ağlar Yakub ağlar Yusuf'um deyu
****
Akardı Yakub'un gözünün yaşı ah ettikçe eritir dağ ile taşı
Yusuf'u kuyuya attı kardaşı ağlar Yakub ağlar Yusuf'um deyu
****
Attılar kuyuya ölüm kastına Cebrail yetişti Rabbin dostuna
İhlâs ile çıktı suyun üstüne ağlar Yakub ağlar Yusuf'um deyu
****
Bir dertli bulsam da derdime yansam yandım hasretine bağrım dağlasam
Yusuf'un cemalin bir daha görsem ağlar Yakub ağlar Yusuf'um deyu
****
Bezirgân geçip giderken yolunda Yusuf'u bulup çıkardı kuyudan
Yusuf sonra oldu Mısır'a sultan ağlar Yakub ağlar Yusuf'um deyu
****
Yusuf'un gömleğin al kan ettiler kurtlar yedi diye bühtan ettiler
Yusuf'u götürüp bilmem nettiler ağlar Yakub ağlar Yusuf'um deyu
****
Kenan'ın kurtları toplanıp geldi biz yemedik diye içtiler andı
Yakub'un feryadı Arşa dayandı ağlar Yakub ağlar Yusuf'um deyu