Saat çalar yorgun kalkar
Dalarsın bir hengameye
Kadınsan zor bu devirde
İnsan olmaksa ilk mesele
Sönüp giderken hayatlar
Çocuklar küskün bize
Kurmuş felek çarkımızı
Dönüyoruz gündüz gece
Nereye koşuyoruz böyle
Yok mu bir molan
Sınıfta kaldın ey insanlık
Vicdanı öldürdün hırstan
Dur dünya ineceğiz artık
Bu zamanı biz seçmedik
Hayat yavaş gel e şans ver artık
Umutlar bari küsmesin
Zengin güce tapar olmuş
Tok ya duymaz açın sözünü
Çalış didin sen ömrünce
Alın terin onun öğünü
Market pazar alev almış
Kaçsan gitsen nereye kadar
Ver külahı al takkeyi
Hayat hep aynı terane