oturmuş bir köşeye gözleri nemli
elinde sigarası yüzü kederli
felek onada vurmuş halinden belli
için için ağlıyor o garip asker
ne bekleyeni var nede yuvası
viraneden farklı şimdi dünyası
çektiği her duman sabır duası
için için ağlıyor o garip asker
o asker o asker için için ağlıyor o garip asker
ne bir mektup geliyor nede bir haber
evi aklına gelir bagrını deler
bir gün teskereyi alıpta gider
deyipte avunuyor o garip asker