Teoman Yollar

Gözlerim kör karanlıkta
Kör kuyunda
Boğulursa,
Tenim benim olmadıysa
Yitirilmiş,
Tutsak olmuş,
Düşman olmuş,
Milyon defa tekrarlanan
Hayatımsa
Gizli bağın çözüldüyse
Yollar varsa
Pahalıysa
Uzun, kısa ya da darsa,
Artık hiç farklı omayan,
Sıkıldığın,
Hayatınsa
Aslında yollar
Yalanını görmez, yaraları sarmaz
Hiç bitmez
Aslında yollar
Daralıp açılmaz, sonuna da varmaz
Hem varsan da
Farketmez ki.
Oldu, oldum, çocuk kaldım
Yüreğimden yaralandım
Bir yer olsa
Huzur sunsa
Dizlerim üstünde çöksem
Sonsuz yolu aydınlansa
Günün ilk ışığında
Son bir kez nefes alsam
Kaybolasam gözyaşında
Ya da ilk kitabında