Teoman Sessiz Eller

Ben hala ölürüm
Plastik çiçekli gizli bahçemde
Sessizlikten kaçar,
Sığınırım
Yorgunluğun koynuna
Apansız uyanır,
Düşlerin
Tek güzel yerinde
Ararım tadını,
Eve dönmenin,
Yolunu bilmenin
Kimin
Kimin bu sessiz eller,
Mor halkalı yaralı gözler,
Kıyılarıma vuran
Sen misin?
Kimin
Kimin bu kör gözler,
Bu varışsız yalan sözler,
Adını unutan
Sen misin?
Ben hala ararım
Bilinmeyenin ulaşılmaz balını
Kaçarım kalabalıktan,
Yalnızlıktan,
Dostumuz ölümden...