Gün ağırınca kalkamaz birden
O yattığı sert kuru yerinden
Bir başağrısı ense kökünden
Acır kendine
Başlar yeniden
Her kadehte bir isyan şahlanır
Bir isim bir aşk daha silinir yine gönlünden
Her tüketilmiş sarhoş geceden
Tek şey anımsar eski günlerden
Bir çift mahsun göz
Uysal hüzünlü
Biraz kaderci
Ürkek, çekingen
Her an koşardı canı yürekten
Ne zaman isteyip arasam en uzak yerlerden
Ve ayrılıklar bitmez, öğütür
Ve gölgeler siner ömrüne
Kaçarak kendinden…