Servet Kocakaya Oy Zaman Oy

Kim aldı benden gece rüyalarımı

Kim öldürdü dudaklardaki gülüşü

Kim batırdı güneşimizi

Oy zaman, oy zaman

 

Ben geçtim sen yaşlandırdın

Bu gönülden unutturdun

Hem yukarı çıkardın hem aşağı indirdin

Oy zaman, oy zaman

 

Oyun ve kandırmacalarla dolu dünya

Kendini sahip olarak görüyor ama kötü

Bize (alaycı bir şekilde) gülüyor böyle olmaz

Vay zaman, vay zaman

 

Kandırmaca ve kötülüklerle dolu bir zaman

Bizi öldürürken yine gülüyor

Hâla da diyor ki: “Var mı ben gibisi?”

Vay zaman, vay zaman