Servet Kocakaya Insana Muhabbet

Kimse bana yaren olmaz yar olmaz
Mertlik hırkasını giydim giyeli
Dünya bomboş olsa bana yer kalmaz
İnsana muhabbet duydum duyalı
 Düşüncem hükümdür benliğim esir
İnsanları sevdim dediler kusur
Kimi korkak dedi kimi de cesur
Kurt ile kuzuyu yaydım yayalı
Kimi benden kağıt ücret arıyor
Hal bilmeyen dipte beni soruyor
Dostlar ölümüme karar veriyor
Sefil selimiyim dedim diyeli dost