Sadik Gurbuz Ana Ogudu

ana kalbim odlanır
söz düşende davadan
bes değil mi ey insanlar
döküldü kan,aktı kan
bes değil mi,ana toprak
su içti göz yaşından

yer yüzünde dostu olsun
gerek insan insana
kalbimdeki bu arzular
arzusudur zamanın
ben anayım bu sesimde
yerin göğün derdi var
sulha gelin ey insanlar
yoksa dünya mahvolur

silahları yandırın
arşa çıksın tütsüsü
her obada her bir evde
kanat açsın sulh sözü
yüzü gülsün insanların
bayram etsin yer yüzü