Ozbi Bana Yol Söyle

Gidişat zor, silahlı soygun gibi

Ama hayatsa baya zengin gibi

Yaşıyorum onu fakat dengim değil

Bazen rengim gri

Çoğu parası olsa da engin değil

Hislerimde bi' şeyin gerginliği ama maalesef derdim değil

Ben yerimse belli mi bilemediğim

Kazanmayı bilip de yenemediğim

Aşk olmayan hisleri sevemediğim

Merhamet denen şeyi dilemediğim hiç

Kaldı mı elemediğim? Dedi: "gidiyo' bak uğruna ölemediğin."

Dedim: "Gelmesin uğruna ölemediğim

Hatıralarım var gidemediğim daha"

Yollar düğümünü çözemediğim

Aşk kokan şehirleri dizemediğim

Sonsuz diyarlarımı gezemediğim

Bazen ehlimi bilemediğim

Haksızlığı bi' türlü silemediğim

Bilirim bu hayata hediye değilim

Ama belli bak hiç eğilmediğim

Kalk, kalk

Yalan hediye gibiyken

Bak, aşk zamana teneffüs ziliyken

Yak, beni yak özgürlüğe alevim diriyken

Ama bak, bana bak nasıl olacak hepimiz deliyken?

Bana yol söyle, bu ne iş böyle?

Bana yol söyle, bu ne iş böyle?

Paraya robot olur hırsın

Ara ki bulasın bi tılsım sonra

Kimisi boş biri kimisi hırsız

Kimisi şans diler ki onu kırsın

Kimi şanssız gezerken

Kimi, kimi hırsız gezerken

Yollar atığ yöne çekerken

Bulduğunu saklamayı bilmez

Kimi düşleri ezerken

Kimi boşluğa eserken

Zaman dilediği gibi dizerken

Kimi önünde gezen yüzleri görmez

Sıkışır bu hava patlar, patlar

Görünür gerçek yakışıklı yalanlar söyler

Yakınır bi' baba anlar anlar görünür ama

Geçmişini dinlemeyi bilmez

Yalanlar evi gibiyken

Kalansa zamane teneffüs gibiyken

Bana yol söyle, bu ne iş böyle?

Bana yol söyle, bu ne iş böyle?