Merve Deniz Dokun Bana

Gözüm takıldı
O fotoğrafa çerçevedeki
Yattığım yer kalbimin attığı yer değil ki

Elim kolum bağlı
Oyuncağım elindeki
Böylesi dağılmak
İstediğim bu değildi

Nefesim çoğalıyor
Ödüm kopuyor biteceğine
Bi’ yarıkta kalbim
Daralıyor gitgide

Dokun bana
Geçsin şehirler camlardan
Başımda fırtınan
Geçilmiyor ayazından

Kokun esti camdan
Farkındayım bitti gece
Getir beni kendime
İstediğim bu sadece

Dalgası saçının
Yüzüne düşen bilmece
Elimden gelse yaşarım sessizliğinde