Mehmet Toksoy Kin

Varoluşun determinist saçmalığı

Pişmanlığın bir ateşin huzurunda tapmadığı mı ?

Vasat ilahi bir argümanı sakladığını

Asıl mutluluğun psikedelik hastalığını bu !

Agnostik bir zihin, tevazuyla eğil

Çünkü merhametin tasviri hep bela sunma değil

Yıkmak, yaratmak. Gıyabında tezat ampirizm

Bizler nefes alıp yaşadıkça hesap vakti bizim !

Döngüsel ve statik bi evren için vaad et

Tiyatral bir lanet, kırılgan vesayet

Bunu dualizmin içindeki teklik gibi farzet

Anlamsızlık başlı başına bir anlamdır, rahat et !

Zaman ontolojik olarak yok bu sadece algı

Tıpkı şarkı gibi, ne öncesi ne sonrası tatlım !

O andasın ! Yazgı denen güzelliği çaldı

Gerçekliğin farkı, komedide saklı !

Nakarat : (x4)

Sönüp geçer bu muhteşem filmin !

Kara sihirim en safı bu kinin

Ölüm ve şerse lütfeder zihnin

Sen değil o nesnenin esiri !



Seni bilenler hasta parti geri gider birazda

Farkın önemi yok ve başka tanrı görmediysen hasta

Fazla periferik bir kandan oysa dinamik kalıbı battal

Onda fazlasıyla teori var ve politik hedefin hantal !

Sor bakalım alandan oysa bombaları babandan

Fazla yormamalı mı şokla mermi sormamalı mı halka

Yoksa koymamalı mı banda, tonla propaganda yolda

Böyle olmamalı mı sonda, kanın damlamalı mı yoksa ?

Sürreal bir kanto, siyasal bir salvo

Onun defterinde savaş denen kimyasal bir paydos

Fazlasıyla sayko fakat cesareti naylon

Bir er meydanı yarat sonra, ortalıktan kaybol

Hayalin bu dünyada savaşların bitmesi mi ?

İnsan, barış denen güzelliğin fitnesidir

Sen bekliyorken o tankların gitmesini

Eline tutuşturur ölümlerin listesini !