Günü geçmiş duygular içinde zehirlenip durduk
Belki yaraları sarınca kendimiz olduk
Bu bir anın büyüsüydü ve saat gece oniki
Ne prens var ortada, ne de üzgün kül kedisi
Emin olmak gerek, olamadık
Dürüst olmak gerek, yapamadık
Zor günler oldu geçti, sorun beklemekte
Sandığın kadar basit ve zor aynı şekilde
Bağırmış durmuşuz meğer susmak gerektikçe
Eskisi gibi değiliz artık ikimiz de
Yalnızız artık
Biraz daha yalnız bu şehirde…