Mahsun Kirmizigul Yoksun Sen

Bir yağmur damlasında
Hayatın kıyısında
Savrulduk dört bir yana
En olmadık zamanlarda

Yoksun sen yağmurda
Yoksun sen odalarda
Yoksun sen sokaklarda
Yoksun sen

Sen sol yanım, sen telaşım
Gözyaşlarım, arkadaşım

Bir yel esti aniden
Alıp götürdü seni
Kırıldı kol kanadım
Sensizlik felaketim

Böylesi bir gidişin
Açtığı yara derin
Ömrüm son bulana dek
Kalbim sadece senin