Ilkay Akkaya Huzun Yoldashim

Güneş aşıp gitti yine

Hiç görmediğim dağlarda

Gece ağır ağır indi

Şu koskoca kente



Bir ben kaldım yalnız çaresiz

Bir de boyacı esmer çocuklar

Dön gülüm yine gel gülüm

Dayanmaz artık hasretine bu ömrüm



Ürettik yeşerttik

Sonunda ayrı düştük

Ayrı derelerde

Akıyor şimdi hayat



Bir ben kaldım ortasında kavganın

Bir de karanfil yürekli çocuklar

Dön gülüm yine gel gülüm

Dayanmaz artık hasretine bu ömrüm



Anlatılmaz bir sevdaydı

Sızısı ta içimde

Hangi sözcüğe sığarki

Şiiri yüreğimde



Çözülmez ki bu bir kördüğüm

Uğruna her gece

Sabaha dek öldüğüm

Dön gülüm yine gel gülüm

Dayanmaz artık hasretine bu ömrüm