Iclal Aydin Hani Her Sheyin Bashladigi Yerde

Hani Herşeyin Başladığı Yerde
simdi sirada gitmek var...
yüregimde kalan emanet sevgini vererek
çikacagim hayatindan
ve nasil girdiysem yalan gözlerine
öylece akip gidecegim
bir kaç damla gözyasiyla birlikte
yanaklarindan süzülüp dudaklarinda son bulacagim
hani her seyin basladigi yerde?
simdi sirada susmak var...
siir bitince baslayacak sessizligim
duymayacaksin bir daha seni seviyorum sözünü benden
bir baskasinin söyledigi en güzel söz bile
titretemez yüregini bundan sonra
ve hiçbirseyin degerini kavrayamaz benligin
ben sustukça...
suskunlugum saklidir
ihanetinin suçlusu olan 'dilinde'
hani bana herseyim dedigin
yani yalanlarinla yaraladigin yerde......
simdi sirada gülmek var...
gözyasiyla geçen yillara inat gülmek!
yagmurlarla yarismaktan vazgeçmek...
ama ben sende unuttum gülüsümü
girisinde parki olan sehirlerde kaldi tüm sevinçlerim
çokca ask.. özlem.. isyanlar ve gözyasi
iste sana gençligim!
oysaki hersey güzeldi bir zaman
adam gibi aglamak bile koymuyordu
bugünkü sahte gülüsler kadar....
simdi sirada isyan var...
'sonsuza dek' diyen dillere
askin gucuyle asilan yollara
kolarimda beklerken ellerde gördügüm sahte yüreklere
ve bana hatirla diye biraktigin gecelere
isyan nerde baslar bilirmisin sen?
sevgiyle çarpan kalbin ihanetle durdugu yerde...
simdi sirada maziyi gömmek var...
sonu hüsranla biten seneleri
hepsi seninle yasanmisti
mevsimlerin bir tadi vardi eskiden
seni bana sevdiren yüzündeki imkansizlikti
mutluluk mu? uzun zamandir ugramadi
çünkü o uzaktaki bir sehrin tozlu kaldirimlarinda kaldi....
simdi sirada özlemek var huzurla gecen yillari
yalansiz..dolansiz.. tüm safliginla
kollarimda uyandigin sabahlari
terminallerde yasanan buruklugu ve
geceleri uyurken yanimda duran sicakligi özlemek
o sicaklik simdi
resimlerin hatirlattigi anilarda sakli....
simdi sirada unutmak var...
yasanan ya da yasanamayan güzel günleri
büyüsü bozuldu bu sevdanin
en iyisi kurutmak hayalleri ve bir daha kurmamak
düsünmemek geçmisi..
ve sürdürmemek yalan yüreginde yarattigim
hiç bir gelenegi!
bir güzelliktin uzun zaman once yüregimde yer eden
simdilerde ise çirkin ruhunla birlikte
kaybolup giden.....
simdi sirada tesekkür var...
'sevgili' olmayi basardigin zamanlarda
yasattigin mutluluklar için.
pinarlarimi kurutup baskasina aglamami engelledigin için.
benliginde yer eden anilari benimle yasamayi
tercih ettigin icin.
ve en önemlisi bir dilim ekmegi ikiye böldügün için....
aslinda sana o kadar çok tesekkür borçluyum ki....
mesala derslere sarhos girisim!
hiç bir siirimi istedigim gibi bitiremeyesim!
acilari yüregime kaziyip mutlulugumu gölgeleyisin!
çok sevdigim sarkilari unutusum
hepsi senin eserin tesekkürler sevgilim.....
kalabaliklar ortasinda yalnizligi tattirdin
bakamaz oldugum ugruna kirdigim dostlarin yüzüne
açamiyorum odamin pencersini
günese olan utancimdan!
o çok sevdigim rüzgar benden uzakta esiyor simdi
sonbahar da küstü...
yapraklar öyle guzel sararmiyor
oysa tek sirdasimdi seni bana sevdiren kasim yagmuru
gençligimi çöpe atim sayende
ve yiktin beni ayakta tutan son umudu
tesekkürler sevgilim son kez tesekkürler
simdi herkes biliyor gözlerinin kahverengi adininda
kahpenin biri oldugunu...