Bir ay bekler bizi gecenin dehlizlerinde
Güneşten bir tutam ışık taşıyarak göğüs kafesinde
Çalınmış düşünceler ve kaçırılmış özgürlüklerle
Arşınlar tek nefeste çeken ölümü ciğerlerine
Durma yok dinlenme yok
Ay bekler bizi gecenin dehlizlerinde
Gündüzden bir salkım umut taşıyarak göğüs kafesinde
Durma yok dinlenme yok
Gözlerinin önünde
Sonsuz bir mavi çubuk koşuyor
Şakaklarından savrulan kan koşuyor
Zalime, caniye, haine isyan konuşuyor
Durma yok dinlenme yok
Çünkü vicdanın hissesidir isyan
Durma yok dinlenme yok
Çünkü umudun zirvesidir isyan
Bir ay bekler bizi gecenin dehlizlerinde
Güneşten bir tutam ışık taşıyarak göğüs kafesinde
Bir ay bekler bizi gecenin dehlizlerinde
Gündüzden bir salkım umut taşıyarak göğüs kafesinde
Bir ay bekler bizi gecenin dehlizlerinde
Gecenin bilinmedik yerlerinden çıkıp gelir ay
Her taraf yanıyor, kızılca kıyamet, kelimeler ihanete çarpıyor
Kelimeler gecenin tırnaklarından damlayan ceset
Haydi ver soluğunu durma koş
Kaldır güneşe adanmış yumruğunu
Ey yalçın kayalarda kendini lalelere adayan
Çılgın kahkahalara bir mızrak gibi havalanan
Ve süvari ol yeleleri rüzgarlarda savrulan
Savrulan attan görülmemiş düştüğü süvarinin
O durmadan koşup, özgürlüğe kavuşan
Durma yok dinlenme yok ay bekler bizi zifirinin içinde
Durma yok, dinlenme yok isyanı haykırmak için mezalime
Durma yok, dinlenme yok çünkü umudun zirvesidir isyan
Durma yok dinlenme yok çünkü vicdanın hissesidir isyan.