Üryan gelen gene üryan gidiyor
Sırtına giydiğin çuldur be gönül
Kabuk bağlasa da yara geçmiyor
Üfleme boşuna sönmüyor gönül
Dinmiyor gönül
Sermayem derdimmiş halimi sorma
Güldürmez garibi yalanmış dünya
Nerede Mahsuni ah Neşet usta
Kalmadı bağımda bulbul be gönül
Eyvahi` yem boydan aşmış efkarım
Görmüyor gözlerim yaştan sanırım
Karşıda uzanan karlı dağların
Yolsam da saçını kel etsem gönül