Cumali Efrah Canim ve Sikintisi

Elimde ne kaldı ki ,
Ben niçin savaşayım ,
Çok yoruldum artık mecalim yok buraya kadarmış bak al herşeyi (x2)
Canım ve sıkıntısı .
Sessiz bir iş birligi içersindeymişler megerse .
Hayat güzel cicekler böcekler..
Deniz kum güneş eglence..
Yaşamak güzel ama yaşadıgın şeye degerse
Bu sabah gözlerimi açtım ve gözlerimi dikdiğim tavan örümcek ağı
Eee yine keyfim kaçtı bakamaz oldum artık manzaram bitti
Çünkü gözlerimin camını ne kadar silsemde pencerem kirli ilk penceremdin dogup battığım
Ve bıraktığın gibiyim tatlım hala soğuk kanlıyım
Bıraktıgım bu yolda yaşam mı ölüm mü diyorum bilmiyorum
Ama ne kadar yanlış yapsam da doğrularımı götürmüyorum ..
Ben hala aynı ben
Biraz daha saf belki biraz suskun
Ketum belki belki biraz daha aptal
Gerçi biraz daha bayardım ama uykusuzlugumla uykunu bi gece değişsen anlarsın
Elimde ne kaldı ki ,
Ben niçin savaşayım ,
Çok yoruldum artık mecalim yok buraya kadarmış bak al herşeyi (x2)
Parmak aralarımda demir pas cok ama
Seni yazmak için saçma sapan meditasyon falan yapmaya gerek duymuyorum
Ama belki bi gün lazım olur..
Eee çünkü seni yazmaya kalksam ormanlara yazık olur.!
Dudaklarınla seviyorum derkenki o boguk ugultu carpar kulaklarıma
Bu yüzden uyuyamam
Ve yarın öbür gün ben nasıl bakıcam başkasıylayken sen insanların suratlarına
Elimde ne kaldı ki ,
Ben için savaşayım ,
Çok yoruldum artık mecalim yok buraya kadarmış bak al herşeyi (x2