Bir ceviz ağacının gölgesinde
Uyumak gibiydi seni sevmek
Gölgen koyu, derdin koyu
İyileşmez kalp ömür boyu
Düşünmeden konuşmak ve geri
Alamamak gibiyse, kaybetmek
Diller susar, sussun pişman
Hep en kötüyü, anıyor insan
Kim bilir hangi şehrin ışıkları altında
Kanatlanıyor ruhun aşka, kim bilir
Biri çıkar da merhem olur diyerek bu yaraya
Nasıl yanılıyorsun, kim bilir
Bir ceviz ağacının gölgesinde
Uyumak gibiydi seni sevmek
Gölgen koyu, derdin koyu
İyileşmez kalp ömür boyu
Düşünmeden konuşmak ve geri
Alamamak gibiyse, kaybetmek
Diller susar, sussun pişman
Hep en kötüyü, anıyor insan
Kim bilir hangi şehrin ışıkları altında
Kanatlanıyor ruhun aşka, kim bilir
Biri çıkar da merhem olur diyerek bu yaraya
Nasıl yanılıyorsun, kim bilir