Cem Belevi Dumanli Sevda

Ah birisi gidiyor yüreğimi yakıyor
Her şeyimi verirdim ben uğruna
Söndürüyor feneri gemileri yakıyor
Bu gidişi yediremedim gururuma
Saf yüreğinden kendiliğinden
Dön geri döneceksen
Her şeyi derler ele inanma
Bize şans vereceksen
Ben kan kussam belli etmem
Tebessüm eksiltmem
Acım içime akar yüzüm düşmez
Başımı öne eymem
Bütün gece kanar solumda yara var
Ne gelen anlar, ne giden anlar
Başımda bir bela dumanlı sevda
Hiç üzülmezdim bir zamanlar