Cem Belevi Buz Yanigi

Baktı görmeden hiç düşünmeden
Belki bilmeden yaktı çok derinden
Vakti gelmeden öyle aniden çekti gitti
Birden, çok erkenden

Sızlayan bir küçük vicdan yok mu?
Yok olup tamamı bitmeden
Bize son bir şansı istemen zor mu?

Gel, yeniden sarılır toplanırız
Arayı çok açma
Buz yanığı ayrılığın
Sen güldüğüme bakma