Bostanci Dayi Beyaz Gul

Bir beyaz gülün omzundayım
Yaprakları dökülür
Bir, bir hatıra senden bana
Gül yaprağı dökülür

Bunların hepsi içimden geliyor
İçim de sana gidiyor

Göremesem de bir arada olabilmek var ya
Şimdiye kadar karanlıktı bulanıktı her şey
Zifiri yalnızlık gerek bize
Saatlerce göz göze

Bir hayaldeyim
Korktuklarım uzağımda yol olur
Bir eski dostun
Sevgisine muhtacım