Bostanci Dayi Beyaz Gul

Bir beyaz gülün omzundayım

Yaprakları dökülür

Bir, bir hatıra senden bana

Gül yaprağı dökülür



Bunların hepsi içimden geliyor

İçim de sana gidiyor



Göremesem de bir arada olabilmek var ya

Şimdiye kadar karanlıktı bulanıktı her şey

Zifiri yalnızlık gerek bize

Saatlerce göz göze



Bir hayaldeyim

Korktuklarım uzağımda yol olur

Bir eski dostun

Sevgisine muhtacım