Verse 1:
Gözümdәn uzaqlaşır yar, o vaxtı hәlә qısa saçlar,
Toz olur külәklә ayaq izlәri, addımları asta.
Bu dәfә ölәn hәr iki tәrәf oldu, kimsә qalmadı hәyatda,
İki yarpaq yan-yana sarala bilirmiş bir ağacda.
Önümdә dәrd süfrәsi eşqә möhtac ölürәm acından,
Dәysә dә xәtrinә cümlәlәrim, unuda bilir әn azından.
Ərz elәdikcә vidasını, süzülür yaş yanağından,
Mәnә görә dәrd çәkdiyi mәqamlarsa gözәl hәr halından.
Sözlәri zәhәr dadında, özlәmi qәhәr bağında,
Solan gülün fәrağındaydı, hәr anı qalıb yadımda.
Gözü, qaşı, saçları, әllәri, barmaqları, gözәl camalı,
Qocalıb eşqin ahından, ömrün әn gözәl çağında.
Ayırıram tökülәn saçlarını mavi әlbisəsindәn,
Gözümdәn axan xatirәlәr batır qәm dәrәsindә.
Mәnә qulaq asanda ağlayar otağın pәncәrәsindә,
Nә qәdәr darıxdığımı başa düşәr kәdәrli sәsimdәn.
Chorus (Ali Ashikar):
Sevə bilmərəm əvvəlkitək
Dinə bilmərəm, sevsəm belə.
Yola salaram son mənzilə səni,
Çoxdan solub əlimdə ləçəklər.
Gəlirəm…
Bir ovuc torpağın həsrətindədir əllərim,
Amma, mən sənin əvəzinə hər dəfə gül dərirəm.
Verse 2:
Bu sevgi söz xәzinәsiydi hansı ki, onlarla mahnı yazdırıb,
O kobud cümlәlәrimin incә notlar idi yastığı.
Qopardığı güllәrdәn alır ayrılığın qisasını,
Vә yaralı qanadlarla çirklәndirir ağ libasını.
Qaça bilmir mәndәn hәsrәtim ardınca gedir,
Yağış saçlarını sığallayır hәzin axınıyla yelin.
Sevgi mәalıyla keçir adın ömrümün tәsvirindә,
“Geri gәl” deyә bilmirәm әlvida düyünlәnir dilimdә.
Sәni gözәl yaza bilmirәm köhnә şeirlәrdәkitәk,
Qәlbindәsә doğma gәlmir eşq ötәn illәrdәkitәk.
Gәl sözdәn cümlә tikәk, hәrflәrdәn hekayә,
Sәn yuxuma daimi sakinsәn qollarıma kirayә.
Orda bir ev var,
Hansı ki, xatirәlәrlә dolubdu orda bir eyvan.
İnan ki, yoxdu bir dәrmanım hala yanan olsun,
Sәnin varlığın da yoxluğun da yalan onsuz.
hәr sәtrim haram olsun.
Chorus (Ali Ashikar):
Sevə bilmərəm əvvəlkitək
Dinə bilmərəm, sevsəm belə.
Yola salaram son mənzilə səni,
Çoxdan solub əlimdə ləçəklər.
Gəlirəm…
Bir ovuc torpağın həsrətindədir əllərim,
Amma, mən sənin əvəzinə hər dəfə gül dərirəm