Aydin Karaman Huma Kushu

Huma kuşu yükseklerden seslenir
(Oğul) Yar koynunda bir çift suna beslenir beslenir
(Yavru yavru)
Sen ağlama kirpiklerin (kömür gözler) ıslanır
(Oğul) Ben ağlim ki belki gönül uslanır uslanır
(Ah) Ben ağlim ki gülüm
Eğlen eğlen eğlen eğlen belki gönül uslanır
Sen bağ ol ki ben bahçanda gül olim
(Oğul) Layık mıdır yanim yanim kül olim kül olim
(Yavru yavru)
Sen efendim ben kapında kul olim
(Oğul) Koy desinler bu da bunun kuludur kuludur
(Ah) Koy desinler gülüm
Eğlen eğlen eğlen eğlen bu da bunun kuludur