Ayca Varlier Kimse Bilmez

Çıkmışız meçhul ala bir yola

Dar-ı dünyada hiç kimse yok

Bir bakmışız razıyız yalnızlığa

Yürürüz saklı sona

Savruluruz, savruluruz

Gem vurdukça, dem buluruz

Ağlarız ama anlarız

Kah düşer kah kalkarız

Neden diye diye diye kahroluruz

Bazen mecnun oluruz

Hesabını yine kendimize sorarız

Yine kimse bilmez

Kimse görmez içimizi

Görürler salt suretimizi

Yerle yeksan bulsak kendimizi

Kimse tutmaz ellerimizi