Anil Yildirim Begonya

Yağmurlu bir yolda yürüdüm ellerimde tütün kokusu

Kadınım ise yok yanımda ne diyeyim için kurusun

Vakit geç yolunu seç boktan hayatınla yüzleş

Beynimde dönüp duran şu kaygıların ölüm korosu yok mu?

Hayli zora soktu

Seni düşlediğim her an kalbim begonyalar yetiştirip durdu

Keşke ölüm ayırsaydı söyle bize ne oldu?

Ölüm şarap gibiydi gözlerin öyle ezip geçiyordu

Bu şarkıyı güvercinin teleğiyle yazdım

Islanan yanaklarıma sevgilimin yeleğini bastım

Ve ben keşke sigarayı sadece keyif için içseydim

Her çakmağı çaktığımda bir sebebim vardı

Kalbim köhne hapishanende kaç senedir yattı

Her şey bitti sandığımda meğer daha yeni başlamıştı

Rutubetli hayat sırtıma ne yükleri çaktı genç yaşımda

Dedem radiosuyla öyle caka satmazdı

xxxNakaratxxx

Binip gittiğin geminin kırık güvertesindeyim

Büyük aşklar aramıyorum sadece güven peşindeyim

Toprağın hali olmadığından kalbine papatya dikeceğim

Beni unutma yeter ki söz her boku affedeceğim

Kimi sigara külünü gördüğünde sigarayı hatırlar kimi ise ateşi

Ben ise külü gördüğümde önce seni hatırlarım sonra ateşi

Halet-i Ruhiye'm bozguna uğradı bu durumun Türkçe karşılığı ise alenen cinnettir

Sen köşeyi dönene kadar bekliyordum bıkmadan

Siyah beyaz görüyorum hayatı panjurların arasından

Bir hikayem olsun isterdim mutlu son ile biten

Sol kolumda jilet yarası insan etinin zaafıdır

Kalbimdeki kuşlar seni gördüğünde daha yavaş uçmaya başlar

Benden öncen olmasaydı keşke senden sonranın olmasını istemediğim gibi

Bundan daha doğal bir istek olabilir mi?

Söylesin biri