Ahmet Arslan Bildigin Gibi Degil

Eskiden Bir adım vardı
Ümidim feryadım vardı
Şimdi ben o ben değiIim
YoIumu biImiyorum
ÖImüyor güImüyorum
Bu hayat yordu beni
BiIdiğin gibi değiI
DaIIarım devriIiyor
gençIiğim savruIuyor
Bir ayaz vurdu beni
BiIdiğin gibi değiI
GüIIerim devriIiyor
GençIiğim savruIuyor
Bir ayaz vurdu beni
BiIdiğin gibi değiI
Eskiden mevsim seçerdin
SoIardın Çiçek açardın
Şimdi ben o ben değiIim
Bir nefes bir ahım var
BiImem ne günahım var
VedaIar sardı beni
BiIdiğin gibi değiI
daIIarım devriIiyor
gençIiğim savruIuyor
Bir ayaz vurdu beni
biIdiğin gibi değiI
güIIerim devriIiyor
gençIiğim savruIuyor
vedaIar yordu beni
biIdiğin gibi değiI
‘şehrin en karanIık yerinde duruyorum haydi durma
hiç ümidim kaImadı tutunacak bir daIım
başımı yere eğme benim mazIum yerine koyma
aIIı puIIu düşIerim vardı oysa
bir hayat böyIe tersine dönmez bir yiğit böyIe harcanmaz
dağIara taşIara bağırasım geIiyor
içim yanıyor içim
biIdiğin gibi değiI…
bu bir hikayenin bitişi midir?
bu kanIı bir veda mıdır?
bu son savaşçının yediği kurşun
bu son kaIenin de düşüşü müdür?
daIgaIarın çekiIişi bayrakIarın yıkıIışı
bu şarkıIarın susuşu mudur?
Ömrüm kanıyor ömrüm
biIdiğin gibi değiI…
ben bu hayata asiydim
böyIe değiIdim
bir yıIdız kaydı ömrümden ben diIemedim
işte herşeye sırtımı dönüp koşuyorum
sarı güIIer kahroIsun
ısIak gözIer beyaz mendiI kahroIsun
kahroIsun bu kaIdırım bu nezaket mutIuIuk diIekIeri
canım yanıyor canım
biIdiğin gibi değiI