Tankurt Manas Düşüyorum

Düşüyorum bulutların arasından
Yüzüm ellerimin arasında
Ellemeyin kafam bunu yaşasın lan
Ellemeyin yarasın yarasın haa

Ruhum yorgun hissediyorum bi kalmadı doğrum
boğulurken der biliyorum ben bilmediğini iyi biliyorum
Halim malum çok mağrur çok çok çoktan mağlup
düşüyorum kanatlarım yok kalmadı sabrım tanrım nolur
battıkça bataklık çekiyor beni
Attıkça içime yandıkça derim
Karanlık güneşten hızlı koşarken
Bıktım be çırpınmak neye yarıyor ki
Bi çıkış yolum kalmadı
Kandırmam kendimi anladım
yaktım bu gece limanları
Kan yüreğime damladı
Hesabım kalsın
Bitmez bu yangın
Desemde yardım
Yandım yandım
Gözlerimin ardı
Başka bakar artık
Ölmekten korkmuyorum
Kaybedecek ne kaldı

efkar defterim mevta acılar tekrar edince hep taaruz
kötü Etraf bak ne bi renk var siyah bi ekran içinde yaşıyorum
zaman hep dar içimden hep bağırdım elimde ne var kendimden kaçıyorum
Tek kalmak ister hep dağınık kafam bu bardak dolu taşıyorum
Süslenir yaram bu dramla
tramva kramplar içimde pranga
Sıratta tur atmak gibi bu hayatla aramda kumardı
kaybettim tabancam kafamda
aklım diyoki Vur
Artık niyetim bu
İçimden çürüyorum
Düşüyorum tanrım tut
Hesabım kalsın
Bitmez bu yangın
Desemde yardım
Yandım yandım
Gözlerimin ardı
Başka bakar artık
Ölmekten korkmuyorum
Kaybedecek ne kaldı