Şivan Perwer Zembil Firoş

Zembîlfiroş zembîla tîne

Delalo zembîla tîne

Kolan bi kolan digerîne

Nan û dahnê pê distîne

Zarokan pê ditevrîne



Gava ew zembîla tîne

Xatûn li bircê dibîne

Bi eşqa dil dihebîne

Aqil diçe sewda namîne

Ha dil were, ha dil were

Kesê ji dil nekî bawere

Ji mirovantî hatiye dere



Xatûn :

Kuro sêlka vir de bîne

Mîr dixwaze te bibîne

Buha buha ji te bistîne

Lawiko ez brîndar im



Zembîlfiroş:

Xatûna min a delal e

Min bîhîstî Mîr ne li mal e

Bazara'm bi malê helal e

Xatûnê ez tobedar im

Delalê ez tobedar im



Ha dil were carek bi coş

Car car vexwe şerbeta xoş

Dilqinyata Zembîlfiroş



Xatûn :

Zembîlfiroş lawikê beyan î

Ez dibêjim tu pê dizanî

Min bo eşqa dil te anî

Lawiko ez evîndar im



Zembîlfiroş:

Xatûna min a zerîn e

Qusur li ser te qet nîne

Lê dilêm kesî nahebîne

Xatûnê ez tobedar im

Delalê ez tobedar im



Hay hay hay hawar e hawar e

Hay hay hay hay..

Xatûn pir evîndar e

Li ber rehma Xwedê xwar e

Ji eşqê maye bê par e

Evîndar e ma bêçare



Xatûn li jor kar dike

Zêr li eniyê par dike

Kalên sedsalan har dike



Xatûn :

Çavên min mîna eynan e

Biskê min mîna qeytan e

Diranê min mîna mircan in

Eniya min mîna ferşan e

Berê min mîna fîncan e

Fîncanên mîr û paşan e

Sîngê min mîna zozan e

Zozanên haft eşîran e

Zembîlfiroş, lawikê derwêş

Lê bike kêf û seyran e



Zembîlfiroş lawikê derwêş e

Keremke tu were pêşe

Heqê zembîlên xwe bibêje

Lawiko ez evîndar im



Zembîlfiroş:

Lê lê lê, lê lê Xatûnê

Çavên te mîna zeytûnê

Ditirsim ji agirê êtûnê

Ya Xatûn ez tobedar im

Tobedarê Xaliqê Cebar im

J'ser toba xwe ez nayêm xwarê



Xatûn :

Zembîlfiroş lawikê feqîr e

Were ser doşeka Mîr e

Bidim te guliyên herîr e

Lawiko ez evîndar im



Zembîlfiroş:

Tu Xatûna li birc û van î

Li ser text û li ser seran î

Tu ji min re nabî kevanî

Xwedî zarok û eyal im

Zarok tazî û birçî li mal in

Xatûnê ez tobedar im



Xatûn :

Zembîlfiroş lawikê nenas î

Tena derpî û kiras î

Tu ji destêm nabî xelas î

Lawiko ez evîndar im



Zembîlfiroş:

Xatûna gerden bi morî

Qet nabe bi kotek û zorî

Tirsa min ji wî Reb ê jorê

Xatûnê ez tobedar im

Tobedarê Zerdeştê Kal im

Ji ser toba xwe qet nayêm xwarê