Anil Yildirim icime Astim

Yine bir akşam üstü gözlerinle baş başaydım

İki tek atmadık ama o sustu ben sarhoş oldum

Benim mutlu olmam için hep alkol mü almam lazım

Hayır ne oldu da hayatımda böyle sarpa sardım



Anne duymuyorlar beni içim cehennemin dibi gibi

Ciğerlerimi söktüler bak hem de defalarca

Tam ayağa kalkıyorken biri gelip itti

Hayallerim vardı lan hepsi birini sildi



Nereden kaçtıysam orada buldum kendimi

Ve kınadığım ne varsa sınav oldu bana

Canıma dokunmuşlar onda da var hata

Tokatı basıp kalkmamış ayağa, sokayım aşkınıza



Benim biletim kesilmiş meğer yıllar öncesinden

Bıktım gelmişimden, geçmişimden dünün yaşatmıyor bugünü

Sen nasıl çocuklarının yüzüne bakacaksın

Ben o gece sırtımı sana dönüp ağlayacağım



Dokunamam ki zaten istemem de bunu

Kader böyle yazmışsa ben yaşarım onu

Koymaz ki bana alıştım da zaten

Boğazım düğümlü gırtlağım kaç intihar dolu



Zaten bırakmadın ki anlatayım bende içime astım

Bir orospu çocuğundan sokak sokak kaçtım

Korktuğumdan değil lan hapis yatmak için gençtim

Götverenin suratına kafayı gömüp deştim



Neden dedim bacaklarına sarılıp ağladım

Sen yaşıyorum sandın ama ben hep camdan atladım

Keşke dedim, ah be dedim, vay arkadaş dedim

Nefret ile aşkı birbirinden ayıramadım



Ama hakkımı yeme sana şefkati aratmadım

Üstüne titredim, kalın giyin dedim

Gözünün başka gözlere değmesi bile zom ederken beynimi

Kendi ayaklarınla gittiğin evde öldürdün bizi



Birtanem öldüm artık kendimde değilim

Git kurtar kendini karanlığın dibiyim

Özlediğim den mi yanıyor her yanım

Hani nerede eşim dostum biricik arkadaşım



Kaybettim sanırım aynalar bana küstü

Taşıyamadım galiba gülüşüm yüzümden düştü

Sen gittin aslında yanımdaki hayalin

Zaten bir kadeh kalmış onu da sensiz içeyim