Ahmet Arslan Yazmam Gayrı

Geciktin gelmek için, kar düştü alevime

Közün bile kalmadı, sildim gönül defterinden...

Bırak yaşananları, aklımda tek kelime

Sözün bile kalmadı, sildim gönül defterinden...



Ne hicaz bir şarkısın, ne türküsün dilimde

Hatıralar eridi bıraktığın elimde

Gözlerinin rengini yitirdim hayalimde

Yüzün bile kalmadı, sildim gönül defterinden...



Gittiğin günden sonra yürek sensiz yetimdi

Her saniye can ile ödenen diyetimdi

Çeke çeke tükendi, çile bir yana şimdi

Hüzün bile kalmadı, sildim gönül defterinden...



Güller nasıl ağlar gör, kırılsın dalların da

Her gece kahırla yat kederin kollarında

Nice rüzgarlar esti, sevdamın yollarında

İzin bile kalmadı, sildim gönül defterinden...



Artık ben aşka değil, aşk bana esir oldu

Uğruna harcadığım günlerim asır oldu

Acılarla yoğurdum, yüreğim nasır oldu

Sızın bile kalmadı, sildim gönül defterinden...



Kim derdi ki bu gönül bir gün senden cayacak

Müptelan olan yıldız avucundan kayacak

İtiraf et, yenildin, elinde oynayacak

Kozun bile kalmadı, sildim gönül defterinden...



İncitmez asla sevgin, serçe neylesin dağa

Gözyaşınla örsen de düşmem tekrar o ağa

Yıllar önce bu aşkı gömdüm kara toprağa

Tozun bile kalmadı, sildim gönül defterinden...